آل سعود در آخرالزمان ، که همچنین به نام دولت سعودی شناخته می‌شود. و در سال ۱۹۳۲ توسط عبدالعزیز آل سعود، به وجود آمد. در دهه ۱۹۲۰، عبدالعزیز آل سعود به عنوان پادشاه سعودی عربستان تأسیس کرد و این نخستین بنیان‌های دولت مدرن آل سعود را گذاشت. او با استفاده از تجربه‌های جنگی و توافقات قبلی با بریتانیا، قدرت خود را گسترش داد و قلب جدیدی از امنیت و پایداری را در منطقه برپا کرد.این فرایند تحت عنوان “ائتلافیه” شناخته می‌شود، که به معنای اتحاد و اتحادیه میان اقوام و قبایل مختلف برای تشکیل یک کشور یا دولت است.

تنها ماندن عربستان سعودی در آخر الزّمان:

حذیفه پسر یمان گفته است:

پادشاهی کشته می شود که برای او در آسمان بهانه پذیر و در زمین یاوری نخاهد بود،‌ و پادشاهی برکنار می شود، به گونه ای که بر روی زمین گام بردارد، در حالی که چیزی از زمین برای وی نیست، و پسر بانوی در بند شده پادشاه می گردد.

واپسین پادشاهان سه گانه دولت آل سعود در آخر الزمان بر بخشی از زمینهای شرق چیره می شوند، و شکی نیست در این که «پسر بانوی در بند شده که پادشاه می گردد»، امام مهدی(عج) می باشد. زیرا وی از ملیکه زاده شد که دختر یشوعا پسر قیصر امپراتور روم شرقی و از زیندگان قسطنطنیه یا استانبول کنونی بود.